Na de uitbraak van het coronavirus in Wuhan checkten we of we Chinese studenten hadden uit die regio

Dat veel internationale studenten met psychische klachten kampen is een probleem. Binnen de Hanzehogeschool Groningen proberen we dat te tackelen door bijvoorbeeld de capaciteit van de studentpsychologen te vergroten, maar ook door middel van een International Office waar studenten te allen tijde kunnen binnenlopen.

Ik laat de piepers even voor wat ze zijn, en luister naar wat de Chinese studente Mengxi Wang vertelt: “Na het college verdwijnen de studenten de stad in. Er is geen verbondenheid. Ik kreeg niet gemakkelijk het gevoel dat ik ergens bij hoorde.”

Na de uitbraak van het coronavirus in Wuhan checkten we of we Chinese studenten hadden uit die regio. We hadden daarbij moeite om één van de studenten te bereiken en ook zijn klasgenoten en docenten wisten niet precies waar hij was, of hoe het met hem ging. Ik maakte me zorgen. Niet zozeer omdat ik niet direct wist waar hij was; maar meer of hij wel een kring van mensen om zich heen had die hem een beetje in de gaten hield. De gedachte aan een mogelijk vereenzaamde student op een achterafkamertje in de stad raakte me.

De uitdaging zit hem vooral in het mengen van Nederlandse en internationale studenten

Als Hanzehogeschool hebben we een Comeniusbeurs ontvangen om onderzoek te doen naar  international classrooms. Het aantal internationale studenten in Groningen is in de afgelopen jaren rap toegenomen. De uitdaging zit hem vooral in het mengen van Nederlandse en internationale studenten. Hoe zorgen we dat ze goed met elkaar samenwerken en van elkaar leren? Hoe kunnen we het onderwijs aan deze gemengde groepen verder vormgeven en onderzoeken wat de effecten van deze international classrooms zijn?

Het gebeurt nu nog te vaak dat Nederlandse en buitenlandse studenten nauwelijks met elkaar omgaan; binnen noch buiten de klas. Dat komt deels door de taalbarrière en de culturele verschillen, maar ook door de gevestigde sociale verbanden van Nederlandse studenten waar buitenlandse studenten moeilijk tot kunnen doordringen.

De gedachte aan een mogelijk vereenzaamde student op een achterafkamertje in de stad raakte me.

Middels het project leren studenten hoe ze maximaal voordeel kunnen halen uit diversiteit, in welke vorm dan ook, bij het leren en oplossen van problemen. We zijn natuurlijk blij dat we dit met de beurs kunnen onderzoeken. Maar stilletjes aan heb ik een ‘hidden agenda’. Ik hoop op een bijvangst, ook al past het dan niet direct bij het primaire doel van  onze aanvraag: voorkomen dat studenten verdrinken in de zee van mensen om zich heen.

Mijn ideaal zou zijn dat elke internationale student niet alleen een diploma overhoudt aan zijn studie hier, maar ook Nederlandse vrienden opdoet. Voor de Nederlandse student is het ontmoeten van de ander ook vooral jezelf beter leren kennen. De eerste successen zijn er al. Hannah Barrett, een van onze internationale studenten fysiotherapie zegt het zo mooi in deze video: “If we were not given the opportunity to interact within the international classroom we would not necessarily meet the Dutch students outside the classroom.”

Elkaar zien en er voor elkaar zijn. Dat is toch waar het om gaat?